رواية ملاكي فهد وملاك بقلم رنا شريف
كاميليا: تسمحلى اقدملك المشروب ده ك هديه
سامح بابتسامة: اكيد، شكرًا
كاميليا: خلاص بقينا أصحاب
سامح: طبعًا
فات دقايق وسامح فقد الوعى وكاميليا شاورت ل اتنين
كاميليا ب أمر: تاخدوه على المخزن وخلو بالكم ده جايله وصايه عاليه حبتين
حارس: تحت أمرك يا هانم
عند فهد
كتبوا الكتاب وفضلوا يتكلموا مع بعض لحد ما موبايل فهد رن وسابهم وخرج الجنينه ورد
فهد: ها طمنينى ؟
كاميليا: مرمى فى المخزن
فهد: مش عارف اشكرك ازاى والله
كاميليا: تشكر اختك ازاى
فهد بضحك: الله يباركلها خالتى
كاميليا بجديه: هعمل ايه تانى ؟
فهد: لأ انتى كده كتر خيرك الجاى ده شغل أحمد بس خلى بالك من نفسك
كاميليا: متقلقش، سلملى على العيله كلها
فهد: الله يسلمك، باى.
كاميليا: باى
كاميليا سليم ( بنت خالة فهد واخته فى الرضاعه متجوزه هناك وعايشه هناك مع جوزها وبتساعد فهد )
فهد دخل تانى وقعد مكانه جنب ملاك
ملاك بهمس: قومت ليه؟
بقلمى / رنا شريف
فهد: بعدين افهمك
ملاك: تمام
سعاد: أنا شايفه إن البنات تروح تشترى الفساتين ويبدأو يجهزوا من دلوقتي لأن الوقت هيمر بسرعه
أميره: أيوة فعلًا، خلاص يقوموا يروحوا دلوقتى
مها: ماشى يلا
فهد: ملاك متخرجيش من الباب
ملاك بضيق: ليه يا فهد ؟
فهد: حبيبتي من غير زعل، أنا خايف عليكى
ملاك: متقلقش وكمان مش احنا معانا حراسه
فهد باستسلام:طيب، اطلعى البسى يلا
ملاك بفرحه: هوا
بعد ٥ ساعات البنات كل واحده اشترت فستان وكانوا لسه قدام المحل
مها: أنا هدخل تانى بس هسأل عن حاجه وأجى
ملاك ومنه: استنى هنيجى معاكى
ملاك: تعالى يا سلمى
سلمى: ادخلى انتى أنا هفضل هنا
ملاك: تمام
دخلوا وسلمى مسكت الفون تقلب فيه وعربيه جت قدامها وشخص ضرب نار على سلمى و....
فى شركة الصياد
فهد: متأكد يا مالك إن مفيش خطر على أحمد ؟
مالك: متأكد متقلقش
فهد: تمام
آدم: وانت هتعمل ايه مع سامح ده ؟
فهد: يتربى شويه وبعد كده نسلمه
مالك: فهد كان فى حاجة عايز اقولها
فهد: قول فى ايه ؟
مالك بتوتر: بصراحه
